برای اینکه کوچینگ موثر باشد کوچ ها باید یک طرز فکر و ذهنیت مثبت شکل دهند که شامل موارد زیر است :
کوچ رئیس یا معلم مراجع نیست. کوچینگ مشارکت افرادِ برابر است.
مراجعین باید احساس کنند که کوچ واقعا می خواهد به آنها کمک کند که شامل اتخاذ یک موضع بی طرف و تعلیق قضاوت درباره رفتار مراجع است. این وظیفه کوچ نیست که به مراجع بگوید کدام رفتارش درست یا نادرست است. وظیفه یک کوچ این است که به مراجع کمک کند تا راه حل ها و اقداماتی را پیدا کند که از دیدگاه خودش راه حل های مناسبی است.
معمولا کوچ های آموزش دیده انجام کارهایی را که اگر خودشان جای مراجع بودند انجامشان می دادند، پیشنهاد نمی کنند. قرار نیست کوچ مشکلات مراجع را برای او حل کند. در عوض کوچینگ به معنی کار کردن با مراجع به منظور کمک به او برای رسیدن به جایی است که می خواهد.
اعتقاد یک کوچ حرفه ای بر این است که مراجعش در یک سفر یادگیری است که هنوز توانایی کامل خود را درک نکرده است. اگر به توانایی پیشرفت فرد دیگری اعتقاد نداشته باشیم نمی توانیم برای او کوچینگ انجام داده و در این راه کمکشان کنیم.
مراجع نقش اصلی گفتگوی کوچینگی را برعهده دارد.
